Salatalık ve Kornişon: Ayrıntılı Bir Karşılaştırma

Yazılım geliştirme dünyasında, Davranış Odaklı Geliştirme (BDD), teknik ve teknik olmayan paydaşlar arasındaki boşluğu dolduran güçlü bir metodoloji olarak ortaya çıkmıştır. BDD'nin iki temel bileşeni Cucumber ve Gherkin'dir. Genellikle birlikte anılsalar da, farklı amaçlara hizmet ederler. Bu makale, Cucumber ve Gherkin arasındaki farklılıkları, BDD'deki rollerini ve etkili yazılım testini kolaylaştırmak için birbirlerini nasıl tamamladıklarını incelemektedir.

Cucumber Nedir?

Cucumber, geliştiricilerin paydaşların anlayabileceği doğal bir dilde testler yazmasına izin vererek BDD'yi desteklemek için tasarlanmış açık kaynaklı bir araçtır. Başlangıçta Ruby için geliştirilen Cucumber, artık Java, JavaScript, Python ve .NET dahil olmak üzere çeşitli programlama dillerini desteklemektedir. Yazılım uygulamalarının beklenen davranışını açıklayan otomatik kabul testleri yazmak için yaygın olarak kullanılır.

Cucumber, Gherkin dilinde yazılmış test senaryolarını yürüterek çalışır. Gherkin'de açıklanan senaryoları okur ve bunları gerçek testi gerçekleştiren koda eşler. Bu, yazılımın bir kullanıcının bakış açısından beklendiği gibi davrandığından emin olmak için paha biçilmez bir araç haline getirir.

Gherkin Nedir?

Gherkin, Cucumber tarafından test senaryolarını tanımlamak için kullanılan bir etki alanı özgü dildir. İnsan tarafından okunabilir olacak şekilde tasarlanmıştır ve teknik olmayan paydaşların test edilen senaryoları anlamasına olanak tanır. Gherkin, yazılım sistemlerinin davranışını tanımlamak için Feature, Scenario, Given, When, Then, And ve But gibi anahtar kelimelerle basit bir sözdizimi kullanır.

Bir Gherkin dosyasındaki her satır, bir test senaryosundaki bir adımı temsil eder. Dilin basitliği ve okunabilirliği, onu iş analistleri, yöneticiler ve geliştiriciler için erişilebilir hale getirerek ekipler arasında işbirliğini teşvik eder.

Cucumber ve Gherkin Arasındaki Temel Farklar